Historia naszej szkoły

Jesienią 1945 roku pierwszy powojenny inspektor szkolny w powiecie ostródzkim  Jan  Leśniewski   powołuje   Publiczną    Szkołę Powszechną nr 2 w Ostródzie. Kierownictwo i organizację tej placówki oświatowej powierza Stanisławowi Zabłockiemu.Na siedzibę szkoły wybrano budynek, którego wykonanie sfinansowali Francuzi w ramach rekompensaty za zniszczenia miastaw czasach wojen napoleońskich. Gmach oddano do użytku w 1862 roku.

Doprowadzenie budynku do używalności po II wojnie światowej zajmuje nowo mianowanemu kierownikowi kilka miesięcy. Ostatecznie zajęcia rozpoczynają się 10.01.1946 roku. Obok kierownika pracę podejmuje 14 nauczycieli.

Lata wojny pozbawiły wiele dzieci możliwości uczenia się, stąd wśród jednej klasy występuje duża rozpiętość wieku oraz wysoka liczebność. Klasy liczyły od 35 do 45, a nawet 56 uczniów. Naukę w klasie piątej rozpoczyna wówczas Krystyna Chojnowska. Kilkadziesiąt lat później opływa samotnie kulę ziemską jako pierwsza kobieta na świecie.

16.05.1948 roku odbywa się uroczystość odsłonięcia pomnika Gustawa Gizewiusza. W tym dniu szkoła otrzymuje jego imię.
W pierwszych latach funkcjonowania placówki opieka zdrowotna nad uczniami ogranicza się do dozoru sanitarnego. Dzięki pomocy Czerwonego Krzyża z Danii uczniowie obowiązkowo piją tran i codziennie spożywają zupę mleczną.

We wrześniu 1949 r. funkcję kierownika szkoły powierzono Witoldowi Rutkiewiczowi. Dzieci uczy wówczas 20 nauczycieli.
W 1956 r. utworzono stanowisko zastępcy kierownika, zostaje nim Maria Prokopowicz, a w latach 1962- 1982 jako zastępca pracuje Janina Ditsz.

Liczba dzieci z roku na rok rośnie. W 1954 r. naukę rozpoczyna 420 uczniów. Tworzą nadal liczne zespoły klasowe. Młodzież ma możliwości rozwijania swoich zainteresowań na licznych zajęciach pozalekcyjnych. Z inicjatywy Jana Przybysza- nauczyciela muzyki- w październiku 1954 r. powstaje zespół pieśni i tańca „ Warmiacy”. Zajmuje on pierwsze miejsce w eliminacjach wojewódzkich     i      zdobywa  wyróżnienie   w   ogólnopolskim   konkursie   w Katowicach.

W tym samym roku edukację w klasie I „a” rozpoczyna Janek Purzycki. Dzisiaj znany  autor   scenariuszy   filmowych,   m. in.,    „ Wielki Szu” i  serialu „ Złotopolscy”. Także w latach pięćdziesiątych w szkole zaczyna funkcjonować biblioteka. Jej zorganizowaniem zajmuje się polonistka Maria Prokopowicz. Prawdziwy rozkwit księgozbioru szkolnego przypada na lata 1969- 1980, kiedy funkcję nauczyciela biblioteki pełni Barbara Piotrowska. Ważną rolę w realizowaniu funkcji opiekuńczo- wychowawczej szkoły odgrywa świetlica, która zaczyna funkcjonować w 1953 r. Dzieci rodziców pracujących mogą pod opieką nauczyciela odrobić lekcje, pobawić się oraz rozwijać swoje zainteresowania. W szkole działa coraz więcej kół i organizacji uczniowskich, m. in,: ZHP, SKS, LOP, SKKT, chór szkolny, koło teatralne. Działalność ich jest różnorodna i ma różne natężenie w poszczególnych latach.

Tradycją szkoły staje się obchodzenie dnia patrona. Szczególnie uroczysty charakter    nadano    świętu w 130 rocznicę śmierci Gustawa Gizewiusza. 13.05. 1978 r. odsłonięto pamiątkową tablicę wmurowaną przy głównym wejściu do budynku.

Na początku lat sześćdziesiątych rozpoczyna prace pierwsza higienistka szkolna. Do jej obowiązków należy: kontrolowanie czystości uczniów, udzielanie doraźnej pomocy. W tym samym czasie w szkole otwarto gabinet stomatologiczny, a w latach siedemdziesiątych uczniowie zostają objęci fluoryzacją.

Od początku swojej działalności szkoła boryka się z trudnymi warunkami lokalowymi. W związku z tym w 1963 r. otrzymuje do dyspozycji drugi budynek z ośmioma salami. Natomiast w 1978 r. liczący ponad sto lat budynek jest pierwszy raz remontowany. Przede wszystkim zlikwidowano piece, które zastępuje centralne ogrzewanie.

W 1982 r. na emeryturę odchodzi Witold Rutkiewicz, a stanowisko dyrektora szkoły   obejmuje    Teresa Suska. Naukę

w szkole rozpoczyna w tym czasie 591 uczniów, których edukuje 30 nauczycieli. W tym samym roku w szkole zatrudniono pierwszego pedagoga szkolnego- Renatę Pomaską.

Bardzo ważnym wydarzeniem w historii tej placówki oświatowej jest otrzymanie sztandaru. Na tę uroczystość 24.05.1985 r. przybywają władze miasta, kurator oświaty, dyrektorzy ostródzkich szkół. Po czteroletnim kierowaniu pracą szkoły Teresa Suska w 1986 r. odchodzi na emeryturę. Inspektor szkolny powołuje na stanowisko dyrektora Edwina Skorupskiego. Dzieci uczą się w 27 oddziałach, a liczebność klas waha się od 23 do 30 uczniów. Lekcje zaczynają się o godz. 8.00, a kończą o 17.30.

W czerwcu 1988 r. dyrektor Edwin Skorupski rezygnuje z pełnionej funkcji. Nowy rok szkolny 1988/1989 uczniowie
i nauczyciele witają z nową dyrektor- Marią Purat.

Ministerstwo Edukacji Narodowej wprowadza w tym czasie wiele zmian, które znajdują odzwierciedlenie w pracy szkoły. 26.10.1989 r. rada pedagogiczna powołuje zespół wychowawczy, a od stycznia 1991 r. działa nowy zespół kierowniczy szkoły. Natomiast 31.01.1992 r. rada pedagogiczna powołuje radę szkoły.   Jej   skład   tworzą przedstawiciele nauczycieli, rodziców
i uczniów. Od roku szkolnego 1991/1992 wchodzi nowa sześciostopniowa skala ocen. Nieremontowany przez wiele lat budynek szkolny niszczeje i staje się za ciasny. W marcu 1991r. zostaje przeprowadzona ekspertyza stanu technicznego budynku w zakresie konstrukcyjnym i architektonicznym i z chwilą otrzymania opinii ekspertów wyłączono budynek szkolny z użytkowania. Od końca września 1991 r. szkoła funkcjonuje w wyremontowanej części budynku SP 1. Rozpoczyna się remont SP 2. W roku szkolnym 1992/1993 pracą placówki kieruje powołana na stanowisko dyrektora szkoły Elżbieta Podolska. Na początku czerwca 1993 r. Zarząd Miasta Ostródy ogłasza konkurs na nowego szefa placówki. W wyniku przeprowadzonego konkursu dyrektorem szkoły zostaje Ewa Turowska. Rok szkolny     1993/1994     rozpoczyna     42     nauczycieli     i      675    uczniów w wyremontowanym budynku przy ul. Olsztyńskiej 7.Pozytywne opinie o pracy dyrektor Ewy Turowskiej organu nadzorującego pracę szkoły, rodziców i rady pedagogicznej zdecydowały, iż  kierowała placówką do 31.08.2013 roku.

Opracowano na podstawie: Kolwalska A., Dzieje Szkoły Podstawowej nr 2 w Ostródzie (1946- 2000)

        We wrześniu 2013 r. fotel dyrektora szkoły objęła Barbara Wiśniewska wraz z Bożeną Pawełczyk.  Pod koniec roku szkolnego z inicjatywy Ewy Jarzynki powstało  szkolne lapidarium .  Zgromadzono w nim różnorodne skały, pozostawione przez skandynawski lodowiec, będące bogactwem naszego regionu.

                                                   

                                                                Zdjęcie budynku szkolnego z 1902 r.